Ik denk dat mijn vriend niet goed is. Liefde in Japan is natuurlijk – in al zijn manifestaties. Met inbegrip van degenen waarover we weinig te weten hebben, en volledig tevergeefs, voor ongeveer tien jaar ongeveer 300 van onze landgenoten zijn elk jaar getrouwd. Wat hen daar inhoudt? Beantwoord deze vraag is niet moeilijk, voor slechts drie opties zijn mogelijk (volgens de mate van prevalentie): geld; Liefde; Dus er was een leven. Over hoe het verder toevoegt, en hoe het in de toekomst zal ontwikkelen, laten we later praten, maar voor nu een paar woorden over Japanse mannen.
Japanse mannen houden echt niet van Kim Jong Ira. En het punt hier is niet alleen in de politiek. Gewoon te veel lokale “heren” geven de voorkeur aan blondjes. Te veel van hen hielden ervan om hun seksuele “prestaties” op te hebben (zonder aanhalingstekens, dit woord in deze context is niet van toepassing) op internet. Chat “I Love Blonds” Beat alle records van de aanwezigheid terwijl hij de onbekende hacker niet opende. Nu, in plaats van intieme openbaringen van oudere Japanse liefhebbers in de chat, hangt een enorm portret van de Noord-Koreaanse leider. En petrose. Ik sympathiseer de Japanners die het virtuele netwerk bezochten, de lust zien blauwe ogen en wit haar. Ze houden niet van Russische vrouwen. Ze houden van mooie dingen. Bij voorkeur goedkoop, maar goede kwaliteit.
Wanneer, na de ineenstorting van de USSR, onze meisjes in Japan in de winst gegoten, verscheen een mode op witte bruiden hier heel snel. Ik moet dat zeggen voor Japanse mannen in de afgelopen decennia, de volgende reeks “sexy aas” is het meest aangetrokken: gerelateerde vrouwen, schoolmeisjes, blanke vrouwen (bij voorkeur – met wit haar). Met de hulp van onze meisjes werd eindelijk de derde clausule van het programma gevuld. De Japanners haastten zich om Russische bruiden te kopen, zoals dure auto’s of foto’s van beroemde kunstenaars. Een deel van deze Japanse echtgenoten in hun nieuwe vrouwen werd verliefd. Ik ken dergelijke paren en oprecht blij voor beide kanten. En hier zijn anderen.
We zitten in een restaurant met vijf Japanners. Ontmoette om een heel ander probleem te bespreken, maar voor bier bleek dat alles (!) Ze houden van Russische meisjes of getrouwd, of gaan het in de nabije toekomst doen. Revelations viel een na de ander uit: “Vergelijk Russische en Japanse vrouwen wreed in relatie tot het Japans!”,” Russen zijn echte schoonheden, maar slechts tot 25 jaar!”,” Als ik 50 ben, heb ik al alles en wil een jonge, mooie vrouw met wit leer en wit haar! Maar voor een tijdje – in een jaar of twee zal ze zich vervelen, en ik zal een ander kopen “. Opgemerkt moet worden dat de jongste van de interlocutors voor 50 een kritische Japanse leeftijd is. Belast door ernstige arbeid bij het bedrijf en de accumulatie van geld op huisvesting, betaal de Japanners tot 50 jaar weinig aandacht aan hun persoonlijke leven. Maar dan … het is bijna de meest seksueel bezorgde categorie van de populatie van Japan – medewerkers van bedrijven die een pre-arm-leeftijd binnengaan. Ze verlaten verwoed de directeuren van Pornoshki, ze vormen het grootste deel van de kopers in de sex-eigenaren, ze gaan voor bruiden in Koud Rusland. Tegelijkertijd blijken velen van hen onhoudbaar te zijn als mannen, en witte vrouwen zijn alleen door hem nodig als een indicator van succes, samen met de “Rollex” portemonnee “Louis Witton”. Echtgenoten werken in de middag en worden ‘s avonds dronken – ze doen wat ze al hun bewuste leven deden, omdat ze op een andere manier niet weten hoe. Russische meisjes die niet gewend zijn aan zo’n beroep, of eerder, aan zijn volledige afwezigheid, vullen onze kolonie in Japan aan, ga naar de Russische club, verveeld en vermaak zichzelf. Leg uit aan de Japanners dat de beste bruid voor een 55-jarige man niet de student van gisteren is, en een vrouw die dichter bij hem staat, is net zo nutteloos hoe u de steen moet vragen om terug te rollen van de weg.
Het eerste verhaal is vreemd. Ze is een professoriool van Moskou, zij – 24. Hij arriveerde bij de Russische bruid toen hij 52 klopte. Nadat haar scheiding nog steeds was. Vijf jaar leefden ze samen, hebben nooit seks. Soms sprak hij ‘s avonds met haar, soms nee. Een keer in twee weken reed hij het in een restaurant, eens in de drie maanden nam hij haar excursie in Japan, eens in de zes maanden – in het buitenland. Gaf wat geld voor eten en hield haar familie in Rusland. Ze bracht deze jaren door in Longing and Boredom. Toen ze vroeg: “Waarom ben ik?”Hij antwoordde” omdat prachtig “. Uiteindelijk keerde ze terug – naar Rusland.
Bijna elke dag komen Russische meisjes naar het consulaat van de Russische Federatie in Japan voor het verkrijgen van “certificaten over de afwezigheid van obstakels voor de conclusie van het huwelijk”. Aanzienlijk deel van hen kwam naar Japan op de winst. Huwelijk voor hen – Bron van inkomsten. Het gebeurt (en vaak) dat dergelijke bruiden, die om documenten aan het Russische consulaat kunnen ontwerpen, niet kunnen onthouden wat de naam is “gekozen”. Veel van deze Russische vrouwen werken in gastvrouwclubs en gedragen zich in overeenstemming met de psychologie van hostesses, onverbiddelijke pompen die geld uit haar echtgenoten pompen. Japan is een geweldig land, hier gezellig en comfortabel leven, behalve geld en kalmte Niets. Deze meisjes hadden geluk – ze vonden voor zichzelf aards paradijs.
Verhaal twee – dramatisch. Ze komt uit Novosibirsk. Hij is de eigenaar van een klein restaurant. Leeftijdsverschil – 15 jaar. Hij werkt de hele dag. Ze mist de hele dag. Op een dag had ze een vriendje – Iraanse genaamd Ali. Elke avond begon hij met haar mee te gaan in het restaurant van haar man, ze viertig flirtten. Haar man zag alles, begrepen, gek, maar stil, maar hij houdt van haar. Ze wilde Japan verlaten met haar geliefde. Hij weigerde en begon in plaats daarvan bij haar thuis te komen, zich niet in verlegenheid gebracht door de aanwezigheid van haar man, keek haar, geprezen. Ze klaagde bij haar man, en de minnaar verdween. De wereld in het gezin is hersteld. Ze gaat nog niet uit Japan vertrekken.
In aanvulling op het geld, kan het huwelijk met de Japanners ook andere vreugden brengen. Het is belangrijk om aan sommige omstandigheden te voldoen. In aanvulling op het feit dat de bruid en de bruid niet in twee of drie of drie keer een verschil mogen zijn in de jaren, nou, als de Japanners niet erg veel als een Japans zijn in zijn mentaliteit. Of vice versa – het meisje mag niet vrij Russisch zijn in zijn wereldbeeld. Dan lijkt de vrouw een echte kans om een gemeenschappelijke taal te vinden met haar man. We hebben het niet over de taalbarrière – bijna alle Russische vrouwen spreken Japans. Alleen heel veel lokale echtgenoten met hun vrouwen spreken bijna niet. En ik weet niet of het slecht is. Hoogstwaarschijnlijk, normaal – dit zijn hun mentaliteit. Een andere vriend is een specialist in de Japanse cultuur, vrij gelukkig in het huwelijk met een Japanse echtgenoot (voor 4 jaar oud). Ze hebben ook een klein verschil in leeftijd, en zijn stilte fascineert: “Hij houdt zoveel van me! Het is meteen zichtbaar – hij is de hele tijd stil. Het lijkt me niet op te merken. Alleen ogen zoals klikken en lippen dik gecomprimeerd: onmiddellijk zien – houdt van “. Kan zijn. De klassieke van Japanse literatuur Yukio Misima schreef: “Het ideaal van liefde is een geheime liefde. Liefde uitgedrukt verliest zijn voordelen “. Ik ben bang alleen dat het grootste deel van de moderne Japanners geen Misima hadden gelezen, evenals hun pasgemaakte vrouwen. SAD, maar vaker moet je horen over een andere indicator van stille liefde: “Voor alles klaar voor mij: Geeft geld voor elke verkoop. Zelfs op het werk lachen, en hij tolereert. Komt thuis en stil, stil … rechte Japanse romeo!”Het is nog steeds verdrietig, wanneer alles precies naar het tegenovergestelde gebeurt.
Derde geschiedenis – verdrietig. Ze is met Sakhalin, afgestudeerd aan het Theaterinstituut. Ik arriveerde in Japan om te verdienen. In de club maakte kennis met de Japanners – de eigenaar van een kleine bar. Getrouwd. Hij nam haar mee naar huis – naar de provincie. Ze begon te werken als een serveerster in zijn bar. Hij draaide na één zijn Russische minnaressen en brengt ze allemaal in een bar en introduceerde zijn vrouw en dwingt degenen die ze dienden. De avonden kwamen dronken naar huis, vochten. Toen hij niet alleen terugkwam, rende ze weg. Naar Rusland werd illegaal. Waar ze nu is, weet ik het nu niet.
In de afgelopen 5-7 jaar is het aantal Russische kolonie in dit land gestegen van ongeveer 1000 tot 10.000 mensen. Ongeveer – omdat een aanzienlijk deel van onze landgenoten hier woont met verlopen visa, dat wil zeggen, in feite illegaal. Echter, de meeste Russische visa hebben echter. Samen met wetenschappers en stagiairs vormen ze de basis van onze gemeenschap op dit verre land. Vandaag kunnen we praten over de tweede (na 1917-1922.G.) Emigratiegolf in Japan. In dit verband ontstaat de vraag: wat is de toekomst van de Russische kolonie?
Veel Russische vrouwen hebben Russische kinderen. Het aanzienlijke aantal van deze mensen viel toevallig in Japan. Typisch voorbeeld – Vrouw na een ernstige echtscheiding die probeert te vergeten, de situatie, de woonplaats te vergeten … een advertentie: “Ik ben op zoek naar een bruid” of een vriend wordt gevonden vanuit een datingkantoor. Baby met de hand en in het vliegtuig … ze hadden geluk – hun kinderen herinneren zich nog steeds Rusland, Russische grootouders, spreken Russisch. De meeste kinderen gaf de bevalling in een gemengd huwelijk hier – in Japan vermoedt nog niet over de problemen die op hen wachten op hen. Ik heb al tientallen jaren gesproken met mensen in dit land. Het zijn Russen. Maar wie zijn hun kinderen, ze weten het niet. Russische vrouw die een kind van de Japanners heeft gebracht, moet klaar zijn voor het feit dat dit kind steeds meer op de Japanners zal zijn. Niet alleen extern, hoewel dit in de regel precies is wat. Het probleem is anders. Japan – Mononational State. De voormensen hier is klein (slechts ongeveer 2 \% van de bevolking) en voelen voortdurend de krachtige druk van de meesten. Vooral – kinderen. Moeder kan met een kind thuis in het Russisch praten. In de kleuterklas, zal het spot en pesten veroorzaken. Moeder kan een kind Russische literatuur leren. Op school zal het gedwongen worden om deze “fanberia” van het hoofd te gooien. Moeder kan een kind om Russische liederen te leren. Op school, zal hij beheersen de verschillende soorten bogen, en wennen aan haar handpalm mond tijdens het lachen te dekken. Omdat halfbloed – “Hafu” is hier hard en zelfs als je de vertrekplaats weigeren jezelf, anderen zullen hem herinneren. Als een vrouw wil om te leven in Japan en bevallen hier, moet ze begrijpen dat na verloop van tijd, zal haar kind een Japanse geworden – voor haar, en zal ze nooit worden – voor iedereen. Vervreemding is onvermijdelijk.
Een ander bekend die de Latijns-Amerikaanse of Japanse oorsprong trouwde, zei hoe haar dochtertje, terug van de kleuterschool, zei:
– Mam, schilderde ik uw portret!
– Waarom zwart haar? Ik heb wit.
– Ik wil niet dat je om wit haar hebben! Alle moeders zijn zwart, je hebt wit. Wil niet! Slecht als ze niet net als iedereen.
Haar moest repaint. Niet in portrait. Op het hoofd. En het is nog maar het begin.
Het verhaal is de vierde – nog dramatischer. Het uit het Verre Oosten. Hij kwam specifiek aan om Russisch te trouwen. Careing Prachtig – “Net als in de films”: gaf bloemen (wild voor het Japanse ding), rollend op een taxi, kuste haar hand. Ze is voor hem getrouwd. Hij bracht haar naar zijn huis – naar het dorp aan de voet van Fuji. Zijn ouders en oudere broer woonden in het huis – idioot. Voor het veld van het huisrijder – bracht ze er bijna een jaar aan. Voedde het met dezelfde rijst. Niet laten de straat, gaf geen geld. Ze stal hem van zijn portemonnee Trekle om bij de stad te komen. Benhala. HID in Tokio bij de oude bekende – Russische vrouw. Vriendin hielp met werk – ze ging naar de gastvrouw Club. Er ontmoette de jonge Algerijnse – Richie, werd verliefd. Van de jeugd zetten de artsen haar diagnose: onvruchtbaarheid. Een paar maanden na het ontmoeten van Ritchie werd ze zwanger. Het kind besloot om
te vertrekken. Het visum eindigde tegen die tijd. Richie ook. Nu is het kind twee jaar oud, ze wonen nog steeds in Japan. Wat zal er dan gebeuren, weet ze het niet.
Elke maand in het kantoor van de grootste Japanse luchtvaartmaatschappij die tickets voor Aeroflot verkoopt, heeft het ten minste één oproep van het Russische meisje dat probeert te ontsnappen aan de “favoriete” echtgenoot. Velen doen het minder avontuurlijk. Maar ze zijn nog steeds aanzienlijk minder bruiden, bijna elke dag van het huwelijk met de Japanners. In Tokyo “Recritruten” gemakkelijk te achterhalen. Japanse gepensioneerde leidt een meisje op zijn hoofd boven de zijne. Ze heeft een ideaal figuur en wit haar. Hij vertelt haar iets over tempels op gebroken Engels. Ze verduurd, kijkt opzij en draait zich af als hij me ziet – landgenoten identificeren elkaar hier nauwkeurig. Ik weet wat haar huwelijk maakt. Het lijkt erop dat ze het ook weet.
Vijfde geschiedenis – gelukkig. Ze komt uit Khabarovsk. Hij komt uit de Japanse provincie, de afstammeling van de Martial Clan Samurai, die een ingenieur werd. Hij is sociaal, genereus, jaloers, neblen, onmiddellijk. Ze is mooi, slim, plezier. Leeftijdsverschil – ongeveer 10 jaar. Ze ontmoetten elkaar per ongeluk en samen gedurende 4 jaar. Ze houden heel veel van elkaar – het kan zelfs onder het onderdeel worden gezien. Ze ruzie vaak, maar lachen altijd meer. Hij leert Russisch en noemt zijn vrouw “leven”. Ze hebben veel problemen. Maar ze zijn nog blij. Ik hoop echt dat ze altijd gelukkig zullen zijn.